Namysłowiacy- Koncert muzyki ludowej
27 sierpnia 2021 r., o godz. 18:00, na Rynku Wielkim w Zamościu odbył się Koncert muzyki ludowej, (utwory z repertuaru Karola Namysłowskiego) w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego w Zamościu pod batutą Władysława Swachy. Soliści Orkiestry: Elżbieta Kozyra, Barbara Rabiega, Dariusz Sobczak, Tomasz Nadolski.
Dyrygent Władysława Swacha przedstawił na początku koncertu zebranej publiczności krótką historię powstania orkiestry.
Twórca najstarszej polskiej orkiestry symfoniczanej. Urodzony w rodzinie zubożałego ziemianina Karola i Anny. W latach 1865–1867 uczęszczał do progimnazjum w Zamościu. Po dwóch latach nauki przeniósł się do Lublina, gdzie ukończył gimnazjum, a następnie do Warszawy. Tam w latach 1872–1876 studiował w klasie trąbki i skrzypiec w Warszawskim Instytucie Muzycznym, który ukończył z wyróżnieniem. Po ukończeniu studiów, w stolicy spędził jeszcze pięć lat, w czasie których m.in. uczył muzyki i prowadził koncerty. Z czasem jednak coraz częściej przebywał w rodzinnych stronach. Tutaj przekształcił parafialne kółko muzyczne w większy zespół, któremu instrumenty kupował za własne pieniądze, i który zadebiutował podczas pasterki w roku 1880. Kapela w pierwotnej formie przetrwała do 4 listopada 1881 roku, kiedy to po wyraźnym sukcesie jaki odniosła, została przekształcona w Orkiestrę Włościańską. W ciągu kilku lat zyskała ona ogromną popularność w całym zaborze, a w roku 1885 dała pierwszy występ w Warszawie. Wraz ze swoją orkiestrą występował także przed carem Aleksandrem III, który ofiarował mu złoty pierścień z brylantami (1891). Odznaczony został również Orderem św. Jerzego. W kolejnych latach wspólnie z orkiestrą występował w Petersburgu (1896), Moskwie, Wiedniu i Pradze (1911). Przez cały czas wyławiał nowe talenty, troszczył się o byt muzyków i tworzył w orkiestrze rodzinną atmosferę. Jednak skupiał się zwłaszcza na komponowaniu nowych utworów, opartych głównie na motywach ludowych. W roku 1914 utracił wzrok. Ostatni raz orkiestrą dyrygował w roku 1917. Pomimo ślepoty dalej tworzył utwory, uczestniczył w próbach orkiestry i towarzyszył jej w podróżach (podczas ostatniej podróży do Łodzi otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta). Spoczywa na cmentarzu w Starym Zamościu. Jego imię noszą ulice w Zamościu, Łodzi, Warszawie, Lublinie, Radomiu i Wałbrzychu.
W ciągu życia wykształcił ponad 200 muzyków, a orkiestra pod jego dyrygenturą odgrywała ważną rolę w budzeniu narodowego ducha w zniewolonym państwie. W czasie swoich występów, podobnie jak Johann Strauss, dyrygował orkiestrą stojąc do niej plecami i grając w ręku na skrzypcach.
Kontynuatorem muzycznej działalności Karola był syn Stanisław Namysłowski.
