82-rocznica agresji ZSRR na Polskę – obchody w Zamościu
17 września br. minęły 82 lata, gdy nasi sąsiedzi ZSRR dokonał zbrojnej agresji na Polskę.
Obchody rocznicowe w Zamościu rozpoczęły się mszą św. o godz. 14 tej w intencji poległych w obronie naszej Ojczyzny w Katedrze Zamojskiej Następnie o godz. 15 tej na Rotundzie Zamojskiej odbyła się dalsza część; manifestację patriotyczną, ceremoniał wojskowy, okolicznościowe wystąpienie Prezydenta Miasta Zamość Andrzeja Wnuka, który powiedział;
Drodzy Zamościanie.Jak często doświadczamy tego gdy człowiekowi trudno przeciwstawić się złu, zorganizowanemu złu.Niezmiernie rzadko dzieje się tak w naszej historii jednak gdy zło przybiera postać bezwzględnej machiny wojennej , która niszczy wszystko co napotka na swojej drodze , pozostaje jedynie czekać na to co przyniesie okrutny los. Codzienne sprawy, które uchodziły za duże problemy w jednej chwili przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. Pojawia się za to nie znany wcześniej strach, o swoich bliskich , zaczynamy bać się o własne życie. Wrzesień 1939 r.będzie na zawsze kojarzył się z początkiem wojennej trwogi. Pierwsze strzały zwiastujące kilkuletni konflikt , który ogarnął kilkadziesiąt państw na całym świecie padły właśnie w Polsce. Niemiecki najeźdźca rzucił do walki cały swój potencjał technologiczny a mimo to postępy na froncie nie były tak spektakularne .jak planowali hitlerowscy dowódcy. Przełom nastąpił właśnie 17 września. Przełom o którym nikt poza niemieckimi i sovietskimi dygnitarzami nie miał pojęcia. Tego dnia Armia Czerwona zaatakowała Polskie posterunki graniczne realizując w praktyce postanowienia Paktu Ribbentrop-Mołotow,. 23 sierpnia dwa wrogie sobie państwa Niemcy i Związek Sovietski zawarły porozumienie o nie agresji czym wprawiły świat w zadumienie. W tajnym protokole do paktu Niemcy i ZSRR podzieliły się strefami wpływów, w praktyce był to czwarty rozbiór Polski. W takiej sytuacji nie wiele można było zrobić .Polscy żołnierze wycieńczeni blisko trzy tygodniowymi walkami z Niemcami nie byli w stanie walczyć na dwa fronty. Pod koniec września skapitulowała Warszawa, Polskie władze cywilne i wojskowe zbiegły do Rumunii, powstała konspiracyjna organizacja Służba Zwycięstwu Polsce. Kampania wrześniowa dobiegła końca a dla Polski i Polaków rozpoczął się najtrudniejszy okres w najnowszej historii. Okupacja Niemiecko – Radziecka naznaczona była szykanami we wszystkie warstwy społeczne , od inteligencji zaczynając na robotnikach i chłopach kończąc. Akty ludobójstwa miały miejsce już od samego początku II wojny światowej. Nieposłuszeństwo wobec nowych porządków niemal zawsze kończyło się śmiercią. W pierwszej wersji ustaleń pomiędzy mocarstwami Zamojszczyzna znalazła się pod zarządem radzieckim. Oddziały Armii Czerwonej wkroczyły do Zamościa wieczorem 26 września. Wycofały się dziesięć dni później. Na podstawie korekty granic dokonanej w toku ustaleń pomiędzy okupantami. Tamtemu pokoleniu naszych rodaków nie było dane długo cieszyć się wolnością. W ciągu zaledwie dwudziestu jeden lat niepodległości trudno nie tylko docenić w pełni ten stan ale też trudno wyrobi właściwe mechanizmy sprawnie funkcjonującego państwa. Krzepnięcie państwa to proces długotrwały. Potrzebny jest czas na wyrobienie odpowiednich postaw i ukształtowanie systemu norm. Tego czasu ówczesna Polska nie miała. Pod koniec drugiej dekady II wieku władzę w Rosji przejęli komuniści marzący o rozszerzeniu rewolucji proletariackiej na cały świat.Kilka lat później za zachodnią granicą Polski wykształcił się w Niemczech nazizm. , który również głosił hasła ekspansji swoich ideałów na kraje ościenne. Idee te poparte siłą oręża znalazły swoje ujście na ziemiach polskich. I to jest największe nieszczęście II Rzeczpospolitej.
Wolność jest czymś do czego człowiek zawsze będzie dążył. Czymś pięknym, idealnym ale jednocześnie kruchym i wymagającym ciągłej pielęgnacji.Wolność danego państwa jest sumą wysiłków każdego pojedynczego obywatela. W związku z tym nie można się zasłaniać stwierdzeniami typu – to mnie nie dotyczy, sam w pojedynkę nic nie zrobię. Wszyscy razem pracujemy na rzecz naszej ojczyzny dla siebie i dla naszych potomków. Dziękuję wszystkim za obecność na dziedzińcu Zamojskiej Rotundy w tym szczególnym dla Polaków dniu.Nie możemy zapomnieć o wielkiej ofierze jaką 82 lata temu złożyli nasi przodkowie. Naszym obowiązkiem jest pamiętać i naszym obowiązkiem jest przekazywać tę wiedzę następnym pokoleniom.w imię dbałości o naszą WSPÓLNĄ WOLNOŚĆ.
