,,Droga życia Prymasa Stefana Wyszyńskiego” – wystawa 11.12.2014
11.12.2014 r. (czwartek) o godz. 16.00 w Galerii pod św. Kajetanem przy ul. Ormiańskiej 1 , Katolickie Stowarzyszenie ,,Civitas Christiana” otworzyło wystawę pt. ,,Droga życia Prymasa Stefana Wyszyńskiego”.
O życiu, PRACY DLA POLSKI, słowo wstępne wygłosił ks. dr Krzysztof Stola. Po wykładzie uczestnicy spotkania opowiadali swoje wspomnienia związane z pobytem Prymasem Tysiąclecia na naszej zamojskiej ziemi.
Stefan Wyszyński (ur. 3 sierpnia 1901 w Zuzeli, zm. 28 maja 1981 w Warszawie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1946–1948, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz prymas Polski w latach 1948–1981, kardynał prezbiter od 1953. Zwany Prymasem Tysiąclecia, sługa Boży Kościoła katolickiego. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.
Po śmierci prymasa Augusta Hlonda w 1948, gdy najpoważniejszy kandydat na jego następcę biskup łomżyński Stanisław Kostka Łukomski zginął w wypadku samochodowym, Wyszyński niespodziewanie został mianowany arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim oraz prymasem Polski. 12 stycznia 1953 na konsystorzu w Rzymie został nominowany przez papieża Piusa XII kardynałem, członkiem kolegium kardynalskiego. Brał udział w czterech konklawe: w 1958, 1963 oraz w sierpniu i październiku 1978. W 1958, kiedy oddano na niego kilka głosów, i w 1963 był jedynym przedstawicielem Europy Wschodniej.
Był inicjatorem zawarcia 14 kwietnia 1950 porozumienia z władzami komunistycznymi. Wyszyński był pierwszym w historii Kościoła katolickiego hierarchą, który zdecydował się na układy z państwem rządzonym przez komunistów.
Do nabycia były także książki Marii Okońskiej: ,,Przez Maryję wszystko dla Boga. Wspomnienia 1920-1948” oraz ,,Wspomnienie z Powstania Warszawskiego” wydane przez Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego ,,SOLI DEO”.
Maria Okońska – polska polonistka, psycholog. Uczestniczka powstania warszawskiego. Założycielka Instytutu Prymasa Wyszyńskiego. Od 1942 bliska współpracownica Stefana Wyszyńskiego. W roku 1948 aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczona po interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego. Odwiedzała uwięzionego Prymasa Polski w Komańczy ostatnim miejscu jego odosobnienia. Jedyny świadek składania przez Stefana Kardynała Wyszyńskiego w odosobnieniu Jasnogórskich Ślubów Narodu. Wymieniona imiennie w testamencie warszawskim Prymasa Tysiąclecia. Dnia 2 sierpnia 2009 r. została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
fotorelacja Janek Cios
