Sputnik w “Szkole Życia”
Na zaproszenie Zamojskiego Towarzystwa Fotograficznego w “Szkole Życia” w Zamościu 24 listopada o godz.19.00 odbyło się otwarte spotkanie z Agnieszką Rayss członkiem fotografów z Europy Środkowo-Wschodnie Sputnik Photos.
Sputnik Photos to międzynarodowy kolektyw założony w 2006 roku przez fotografów z Europy Środkowo-Wschodniej. Doświadczenie transformacji regionu, z którego pochodzą artyści, stało się pretekstem do wspólnego komentowania zachodzących
w nim procesów społecznych, politycznych i kulturowych. Posługując się fotografią, filmem i książką fotograficzną, kolektyw od ponad dekady buduje zapis transformacji obszaru byłego bloku wschodniego. Artyści działają przy wsparciu zespołu kuratorów, pisarzy, grafików i animatorów kultury. Wychodząc od fotografii dokumentalnej, członkowie kolektywu rozważają jej współczesny wymiary i funkcję, eksperymentują z formą i treścią. Ważną sferą działań Sputnik Photos są różnorodne formy edukacji wizualnej, które wspierają i promują młodych twórców z regionu.
Publikacja „Stracone terytoria. [Niekompletny] spis rzeczy” jest próbą zdefiniowania zjawisk, wydarzeń, procesów oraz mierzenia się z pamięcią po ZSRR, który przez całe dekady wywierał piętno także i na naszej rzeczywistości. Dwudziestu jeden autorów – stworzyło osobisty atlas postradzieckich skojarzeń. Dodatkowo dla każdego z nich inspiracją stały się wybrane fotografie z Archiwum „Straconych terytoriów”. Książka ta nie jest przewodnikiem po świecie radzieckim, ale mówi o wielu ważnych i aktualnych problemach regionu, który cały czas ulega przemianom, próbując określić swoją pozycję i uporać się z pamięcią o Imperium, które rozpadło się dwadzieścia pięć lat temu.
Photobook „Lost Territories: Fruit Garden” jest wizualną parafrazą słów genetyka i honorowego członka Radzieckiej Akademii Nauk Iwana Miczurina – „Nie możemy czekać na dobrodziejstwa przyrody: brać od niej – oto nasze zadanie”. Książka ta jest śladem badawczej aktywności, w której pod warstwą przypadkowości i chaosu kryje się uporczywe dążenie do celu. Poszukiwanie to jest obsesyjne, a serie eksperymentów zamiast rezultatom każą przyglądać się kolejnym podejmowanym próbom. Opresja radzieckiej ideologii odbija się tu w zdegradowanym i uprzedmiotowionym świecie natury. Tytułowy sad staje się poligonem, na którym testowane są poszczególne moduły: przestrzeń, zwierzęta, mikroorganizmy, rośliny i ludzie. Wszystkie są częścią wielowymiarowego, ideologicznego eksperymentu prowadzonego bez względu na konsekwencje.
