Kolejna lekcja ,, żywej ” historii czyli XIII REKONSTRUKCJA Bitew pod Tomaszowem Lubelskim
W Dąbrowie Tomaszowskiej “Pod Lasem” 19 września 2021 odbyła się kolejna lekcja ,, żywej ” historii czyli XIII REKONSTRUKCJA Bitew pod Tomaszowem Lubelskim.
Rekonstrukcja każdego roku przedstawia temat bitew pod Tomaszowem Lubelskim z innej perspektywy. W niedzielę 19 września br. była pogoda podobna do tej z 1939 r. – powiedział koordynator Bitwy pod Tomaszowem – Jarosław Antoszewski. Rekonstrukcja przedstawiała bitwę pod Narolem 6 Dywizji Piechoty gen. Bernarda Monda, która silnym uderzeniem wyparła Niemców z Narola, zajęła Narol i następnie przemaszerowała dalej w stronę na Lwów w kierunku Werchraty gdzie stoczyli kolejną bitwę – zwycięską. W tym roku odtworzone zostały dwie zwycięskie potyczki 6 Dywizji Piechoty.
W inscenizacji brało ponad 250 rekonstruktorów i ponad 20 pojazdów, ponad 40 wybuchów.
Dzisiejsze uroczystości wpisują się w obchody 400-set lecia nadania prawa miejskiego dla Tomaszowa Lubelskiego – powiedział burmistrz miasta, Wojciech Żukowski. Bitwy pod Tomaszowem w historii miasta to jedne z najtragiczniejszych wydarzeń. Dla mieszkańców Tomaszowa to było szczególne doznanie wojny, ponieważ Tomaszów doświadczył już 4 września 1939r. bombardowania, spłonęła duża część miasta. To co było najstraszniejsze to walki wokół Tomaszowa , w mieście i te wydarzenia są w świadomości mieszkańców do dzisiaj i bolesna pamiątka jaką jest cmentarz wojenny.
6 Dywizja Piechoty w kampanii wrześniowej 1939
Zgodnie z planem operacyjnym „Zachód” 6 DP pod dowództwem gen. bryg. Bernarda Monda weszła w skład Grupy Operacyjnej „Bielsko”, która z kolei została podporządkowana dowódcy Armii „Kraków”.
….W dniach 7 i 8 września dywizja walczyła w obronie przepraw na rzece w rejonie Biskupic Radłowskich. Chaos spowodowany rozbiciem sąsiedniej 21 DPGór. spowodował paraliż. Zdołał przeprawić się przez Dunajec tylko 16 pp. Przedwczesne wysadzenie mostu spowodowało jeszcze większą panikę i przemieszane oddziały 6 DP i 21 DPGór. ruszyły na północ, aby tam szukać kolejnych miejsc przepraw. Mimo wszystko dywizji udało się wyjść z okrążenia (Niemcy, czując respekt w stosunku do 6 i 21 DP – stracili do 16 czołgów – nie nacierali w czasie odchodzenia polskich jednostek, ograniczając się do nękania ogniem artylerii[3]) i pomaszerować za San. Obrona przepraw na Sanie nie powiodła się i w składzie Grupy Operacyjnej „Boruta” gen. Mieczysława Boruty-Spiechowicza dywizja wzięła udział w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, mającej na celu wyrwanie się z okrążenia polskich sił i przebicie się do Lwowa.
17 września dokonała udanego ataku pod Józefowem i Nowinami na siły niemieckiej 28 DP, a następnie wykorzystując lukę w niemieckiej obronie uderzyła na Narol, który został zajęty 18 września przez III/12 pp. 19 września gen. Mond podjął decyzję marszu z rejonu Narol-Lipsko na Rawę Ruską. Około godz. 13.00 idący w straży przedniej I/20 pp zajął Werchratę, a gros dywizji osiągnęło m. Monastyr. O zmroku Niemcy wyprowadzili natarcie na Werchratę z kierunku Rawy Ruskiej. Dowódca dywizji postanowił skręcić w kierunku zachodnim do Wielkiego Lasu na południowy wschód od Cieszanowa, gdzie zamierzał pozbyć się taborów i ciężkiego sprzętu, po czym usiłować grupami przedzierać się w kierunku granicy węgierskiej. /Wikipedia.
Nasza 1/4 fotorelacji
